Tom, Rozdzial

1     1, 3 |  oszołomiony sądem, to się ino kiwał sennie w półkoszkach i raz
2     1, 4 |        pogłaskiwał siwą brodę, kiwał się i wyczytywał w książce,
3     1, 5 |       pogadywała o tym i owym, kiwał głową, cosik tam mamrotał
4     2, 14| Jankiel odrzekł: "Na wieki!" i kiwał się zwyczajnie nad książką
5     3, 35| Mateusz z cicha prawił, Szymek kiwał jeno głową, zaś Jędrzych
6     4, 38|       już niejeden srodze łbem kiwał.~To i pokrótce Lipce napełniły
7     4, 38|   zachrapał na dobre, niejeden kiwał się klęczący, zaś drudzy
8     4, 38|        przekabacić, głową jeno kiwał i prześmiechał tak kąśliwie,