Tom, Rozdzial

1     1, 2 |     to wypadał w opłotki i gnał dzieci na drogę, co się
2     1, 3 |  rękami z tyłu za portki i gnał w opłotki.~- Jezu, zabili
3     1, 5 |    albo i ciołaka, kto zaś gnał przed sobą maciorę z prosiętami,
4     1, 10|  chmur burych, które wiatr gnał i zwalał na zachód, i stożył
5     2, 13|      widać było, jak zając gnał przez wieś z rozwianą szerścią,
6     2, 24| jak ten pies sponiewierany gnał gdzieś przed się, bez pamięci
7     3, 32| się gdziesik spod kotyry i gnał na oślep.~- Oziminy dobrze
8     4, 40| jakiś zajączek zestrachany gnał na oślep, jeno mu bielało