Tom, Rozdzial

1     1, 2 |     odejścia.~- Na ten pochowek dzwonił nie będę; zadzwonita w garki
2     1, 10|        żelazo raz po raz i kuł, dzwonił do taktu młotem, to pomagał
3     3, 30|     mało jadł i łyżką po zębach dzwonił, tak mu się ręce trzęsły,
4     4, 38|       kieby się zapamiętał, tak dzwonił, jakoby ta dziewka poniektóra,
5     4, 44| przemogli jednak opętania. Wójt dzwonił, jaże mu drętwiały kulasy,
6     4, 45|   kołysząc trybularzem, Jambroż dzwonił pokrapiając raz po raz i
7     4, 45|         przelatująca pszczoła i dzwonił Jasiowy głos, wezbrany dziwną
8     4, 49|      kiej to pszeniczne złoto i dzwonił kiej złotem ciężkim, źrałym