Tom, Rozdzial

1     2, 13|      się o płoty, o drzewa i z dzikim kwikiem szukała stajni.~
2     2, 18|       trwali w takim szalonym, dzikim, bezprzytomnym pocałunku.~
3     2, 21|     potem zawrzała gniewem tak dzikim i mściwym, jak ten bór,
4     2, 23|    dygot żądzy że zwarli się z dzikim skowytem i padli... nieprzytomni
5     2, 25|        się go, wydawał się jej dzikim i strasznym kiej ten zbój
6     3, 33|        ją kijem przez pysk i z dzikim kwikiem w kudły się wczepiła
7     4, 47| bezradnie.~Zerwała się nagle z dzikim warkotem gniewnego szaleństwa.~-
8     4, 49|  kręciły się jeno i szarpały z dzikim poświstem, a kajś z wysoka,