Tom, Rozdzial

1     1, 12| pojechał na wieczór do Woli, do dziedziców.~- Pójdę po niego, zwlekać
2     3, 30|      skręcał z drogi pan Jacek, dziedziców brat, o którym powiadali,
3     3, 31|            Cie, taki szlachcic, dziedziców brat! - dziwiła się stara.~-
4     3, 32|          Organistów syn, a kiej dziedziców się widzi... I księdzem
5     3, 34|         darmochy i jeszczech od dziedziców! Słyszane to rzeczy! Jakże,
6     4, 38|         prowadzony przez samych dziedziców, naród przecknął i ruszył
7     4, 38|     ogony indycze. Paru młodych dziedziców zaglądało im w oczy i tak
8     4, 38|     wyprawiał obiad la księży i dziedziców, przez wywarte okna widniały