Tom, Rozdzial

1     3, 28|   wreszcie odganiając psa i dysząc ciężko. Zmęczył się był
2     3, 30|   pnia i prężąc... i ledwie dysząc...~Jakby i w niej wiosna
3     3, 34|     przy głowie, ledwie już dysząc z żaru i ciasnoty, ale śpiewając
4     4, 37|  kwoki w piasku, ledwie już dysząc z gorąca. Rozbierał je upał,
5     4, 37|    piły długo i z lubością, dysząc jakby z dziękczynieniem.~-
6     4, 39| oczymgnienie, sapiąc jeno a dysząc, Dominikowej jaże łzy pociekły
7     4, 41|    jeszcze stali przy sobie dysząc jeno ciężko a poglądając
8     4, 49|   gadała prędko, ledwie już dysząc od złości.~Jakby iskra padła