Tom, Rozdzial

1     2, 15| takim, że ledwie można było dychać, siedziało paru chłopów
2     2, 22| powiadania, że ledwie mogła dychać ze wzruszenia, widziała
3     2, 25|   tak serce, że ledwie mógł dychać, ręce mu latały kiej w febrze,
4     3, 30|  podziwu pełne, nie śmiejąc dychać ze wzruszenia, a cisnąc
5     3, 32|  matki karmiącej, zdały się dychać w słodkim wzbieraniu, bych
6     3, 34| drzwi i wyłazić na świat, i dychać z lubością ochłodzonym powietrzem;
7     4, 37| zakrzepło na lód, że ledwie dychać poredziła.~- Nie wiedzieliście
8     4, 38|     tak już doskwierało, że dychać nie było czym, a pokrótce