Tom, Rozdzial

1     1, 5 |    schodził na pole w bruzdy.~O dużym już dniu, kiej się tak przetarło
2     2, 17|        i do grzechu sposobił.~O dużym już dniu podniesła się z
3     2, 21|        Hukali na kobiety, ale w dużym lesie znowu się srożyła
4     3, 27|        przed słońcem, ale już o dużym dniu, wyjrzała z Borynowej
5     3, 29| przemglony a chłodny, że już na dużym dniu, a jeszcze świegotały
6     3, 30|       Zaspali galanto, bo już o dużym dniu, kiej słońce wciągało
7     4, 37|    dopiero przestał nazajutrz o dużym dniu, właśnie kiedy już
8     4, 40|       sielnie się przechwalając dużym przychowkiem, a kiej i to