Tom, Rozdzial

1     2, 13|     Śniegu było prawie równo z dachem, bo dom stał na wydmuchu,
2     2, 13|     tej bielizny pędzili...pod dachem oszroniałych gałęzi, co
3     2, 18|        a szopą, nakrytego niby dachem obwisłymi pod śniegiem gałęziami,
4     2, 20|      strasznego, jak kieby pod dachem, któren lada chwila ma paść
5     3, 26|  takich gospodarzy, by pod ich dachem krewniackie dziadówki pomierały...~
6     4, 37|    pierwszy bogacz we wsi.~Pod dachem ojców przyłożył se po raz
7     4, 39| godziny nie ostawiaj pod swoim dachem, bo cię stąd wygryzie ta
8     4, 48|        nie chcę, abyś pod moim dachem sposobił sobie kochanicę,