Tom, Rozdzial

1     1, 3 | dobremu - i aż jęknęła, tak ją ciepnął na kratę, bo ani kroku po
2     1, 12|        Z chałupy me wypędził i ciepnął za mną, com przyniesła...
3     2, 17|        wyniósł z młynicy i tak ciepnął o płot, że cztery żerdki
4     2, 18|      ino nie dać mu rozmyślać.~Ciepnął się, jakby go giez ukąsił
5     2, 21|      weszli na zagony, starego ciepnął o ziem, aż dźwigać go musiała,
6     3, 31|     szydliwej, ale on się jeno ciepnął i wyszedł.~- Świędlerz jucha! -
7     3, 33|      zaśmiała się wzgardliwie.~Ciepnął się i jął gorąco upewniać,
8     3, 35|       ledwie skończył, Mateusz ciepnął zapalczywie:~- I byście