Tom, Rozdzial

1     1, 6 |         pchała, aż wóz skrzypiał, chwiał się i główki spadały w błoto...
2     1, 9 | przegarniał zeschłymi badylami ni chwiał drzewami, co stały ciężko
3     1, 11|          okapie dygotały, dom się chwiał, zdało się, że ściany się
4     2, 16|        sięgał czubami sklepień, a chwiał się i kołysał pod naporem
5     2, 21|          otrząsał się z martwoty, chwiał z końca w koniec, drzewa
6     2, 25|        tym borze zdobytym, któren chwiał się nad głowami, szumiał
7     3, 30|      ciemnościach rzeką ognistą i chwiał się już nad borem.~Przeraźliwe
8     4, 49|        miłowania i zazdroście, że chwiał się w sobie z pojękiem niby