Tom, Rozdzial

1     2, 16|        że i on pokraśniał jak burak i wziął w koszu szukać opłatków,
2     3, 32|       żołnierka, czerwona jak burak, rozbeczana, trzymała go
3     3, 33|   przejął, poczerwieniał kiej burak, przygiął się i uciekł po
4     3, 34| spotniały był i czerwony kiej burak, ale obchodzili z wolna,
5     4, 37|       Rozczerwieniła się kiej burak i krzyknęła porywczo:~-
6     4, 39|       rozczerwieniła się kiej burak i chociaż palił ją wstyd,
7     4, 44|   Stanął w progu czerwony jak burak i spocony, ledwie zipiący,
8     4, 48|    wpadł do domu czerwony jak burak, oblany potem i zgorączkowany,