Tom, Rozdzial

1     1, 9 |      głusi na śmierć, głusi na ból - jak te drzewa, i jak te
2     2, 14|  jęknęła rzewnie i aby stłumić ból, zaczęła biec prędko, aż
3     2, 21|       nich nie zapomnieć, nie! Ból poniewierki dusznej, poniżenia,
4     2, 22|       zasiewasz, ten trud, ten ból...~I w błocie tarzasz gwiezdną
5     2, 25|        że górę wzięli, to i na ból nie bacząc pokrzykali wesoło
6     3, 30|  gąszczów i poczuć dziki, luby ból przepierań i szamotań.~Zawróciła
7     3, 35|       poparzona, nie bacząc na ból ni na tlące się kiecki,
8     4, 48| śniadania, wyrzekając na srogi ból głowy.~- Przejdź się trochę,