Tom, Rozdzial

1     1, 3 |     nos kiej kartofel, te same bure ślepie i kaprawe... Kropla
2     1, 3 |  siedziała nieruchomo, ino jej bure oczy gorzały.~- Wykopaliście
3     1, 10|  niebie... Chmury gnały nisko, bure, ciężkie, jakby obłocone,
4     2, 16|   wschodem, jakby się rozdarły bure opony, a z głębokich granatowych
5     2, 24| przymrozek, bo choć chmurzyska bure przeganiały po niebie, ale
6     2, 25|      rozłożyste, padały i dęby bure, brodami siwych mchów obrosłe
7     3, 28|     chmurzyska opite deszczem, bure i napęczniałe przewalały
8     3, 30|        ciemno było na świecie, bure chmurzyska ciągnęły górą,
9     3, 32|         a, a! kotki dwa! szare bure obydwa!... Wróci tatulo,