Tom, Rozdzial

1     1, 7 | przyglądała się córce. Ale, tego złodzieja Kozła pono już wypuścili,
2     2, 15|       śledzą na każdym kroku jak złodzieja, jakby się zmówili na niego -
3     3, 27|   wszystkiego i pilnowała gorzej złodzieja - to i nie dziwota, że ciągnęło
4     3, 28|         A wy pilnujecie me, kiej złodzieja...~- Niby to nie wiem, po
5     4, 39|       Hale, upilnuje to domowego złodzieja! A może miała patrzeć przez
6     4, 44|        za nim zakurzyło.~- Łapaj złodzieja! Łapaj!~- A posyp mu soli
7     4, 49|         a tu przyjdzie płacić za złodzieja! Tego była już za wiela