Tom, Rozdzial

1     1, 6 |   ziemi i rowach, jakby kto ziarnem sypał.~- Józia ! skończycie
2     1, 11|  przódzi, aż padną na naród ziarnem dojrzałym!~- A ty, człowieku,
3     2, 25|  pluskał, jak kieby kto tym ziarnem ważnym ciepał na drzewiny
4     3, 31|   papierosa kurzył i wróble ziarnem przynęcał.~- A cóż to jadł
5     4, 46|     wyrywa i posiewa dobrym ziarnem, ten zbierał będzie w czas
6     4, 49| kiej złotem ciężkim, źrałym ziarnem.~Wieś ostała pusta i jakby
7     4, 49|     słomą, trawami a młodym ziarnem.~Już gdzieniegdzie po stodołach