Tom, Rozdzial

1     1, 6 |      ją paliły, jakby zasypane zarzewiem, tchu złapać nie mogła ni
2     1, 11|       jakoby kto niebo posypał zarzewiem.~Dominikowa umyła się w
3     2, 16|      gorzeć się zdawały, jakby zarzewiem posypane - ale wieś głuchła
4     2, 24|    oknach czerwono, jakoby kto zarzewiem szyby obwalił, to mi już
5     3, 30|    krwawych ogniach, kieby tym zarzewiem przysypane, wody się krwawo
6     3, 30|      jakby kto potrząsł bladym zarzewiem.~Turkoty wozów, krzyki łudzi,
7     4, 38| ogniami zachodu jakoby krwawym zarzewiem. Kajś pod młynem baraszkowały