Tom, Rozdzial

1     1, 2 |   łuską i szmerem sennym.~Wieś zapadała w mrokach i w głęboką, martwą
2     1, 8 | przędziwem, w którym wieś cała zapadała, tylko gdzieniegdzie poczęły
3     2, 14|        mocą, zwolniła nieco bo zapadała miejscami w chrupiący śnieg
4     2, 21|       jak mogła, a wciąż jakby zapadała na samo dno tej rozkrzyczanej,
5     3, 30|  wsparłszy twarz na pięściach, zapadała w siebie bez pamięci, cisnąc
6     3, 33|  ledwie mogła wydolić robocie. Zapadała przeto na zdrowiu coraz
7     4, 45|        migocące przez gałęzie, zapadała w jakieś przenajsłodsze