Tom, Rozdzial

1     1, 9 |        szedł.~- A czy to można do zakrystii boso, co? - pytał cicho.~-
2     1, 9 |         aż w uszach wierciło...~W zakrystii też było narodu gęsto, aż
3     1, 11|         ołtarz, bo i ksiądz już z zakrystii wychodził.~Prędko się odbył
4     3, 28|              Rocho me zastępuje w zakrystii, Walek księży zakalikuje
5     3, 30|     dziedzice stojały we drzwiach zakrystii, poredzając cosik; na stopniach
6     3, 30| dobrodziej zwoływał gospodarzy do zakrystii i cosik z nimi uredzał,
7     4, 48|              pytał go proboszcz w zakrystii.~- Tak mnie parzy sutanna! -