Tom, Rozdzial

1     1, 10|           aż w końcu, kiedy im już zabrakło głosu, chrzypieli ino samymi
2     2, 18| rozpłakanym głosem.~Zmilkli oboje. Zabrakło im głosu, wzruszenie ich
3     3, 29|      potrza farbowania... nici też zabrakło! - prosiła skamląco Hanki.~-
4     3, 36|         krańca pól, a gdy mu ziemi zabrakło pod ręką, nowej nabierał
5     3, 36|         gardzieli, chciał uciekać, zabrakło mu sił i ziemia chwyciła
6     4, 38|            tych ziemniaków ze solą zabrakło. Juści, syty głodnemu nigdy
7     4, 48|            zmiłowania i poratunku.~Zabrakło jej w końcu nawet łez, zabite