Tom, Rozdzial

1     1, 6 | cofnęła nieco i zadygotała ze wzruszenia.~- Idźcie już... czekają
2     1, 10|      ma rzec, a drżał cały ze wzruszenia i niecierpliwości. Jedna
3     2, 16|        nieprzytomna prawie ze wzruszenia... aż usiadła raptem i spojrzała
4     2, 16|       się i omal nie padła ze wzruszenia, tak głos ten przeszył ją
5     2, 22|     że ledwie mogła dychać ze wzruszenia, widziała wszystko jak żywe
6     3, 27|     Gdzie?~Trzęsła się już ze wzruszenia.~- We zbożu...~Mówił wyraźnie,
7     3, 30|  pełne, nie śmiejąc dychać ze wzruszenia, a cisnąc się coraz barzej,