Tom, Rozdzial

1     1, 12| wnosiły dymiące miski i smaki wiały po izbie.~Usadzili się po
2     2, 13|     kolczaste jęzory wichrów.~Wiały noc całą, a tak zasię skowyczały
3     2, 13|  odetchnął z ulgą.~Ale wichry wiały wciąż, bez mała całą niedzielę,
4     2, 13|        A wichry wciąż jednako wiały i gryzły mrozem coraz krzepciej,
5     3, 29|    zrazu, tak cugi przez izbę wiały, ale musiałam potem zadrzemać.
6     3, 31|    smaki słoniny przysmażonej wiały po drogach, aż w nozdrzach
7     3, 32|   białych kwiatków.~Chorągwie wiały się nad głowami, niby te