Tom, Rozdzial

1     2, 16|   łaskę nie czekać... jeno do trumny to ochotnie wbiją gwoździe
2     4, 37|       go rychtujem, a jeno do trumny.~Nie mogła jeszcze zrozumieć,
3     4, 37|       Mateuszowej roboty kole trumny.~- Że to się jeszcze śmie
4     4, 37|     niecoś, włożyli Borynę do trumny, Mateusz zabił ją kołkami,
5     4, 37|      z każdej chałupy wynoszą trumny, że wszystkimi drogami ciągną
6     4, 37|      z powozu i poszedł pobok trumny w srogiej ciasnocie, gdyż
7     4, 39| Wołała mnie, ale tam już jeno trumny potrza i pochowku.~- Któreż