Tom, Rozdzial

1     1, 12|      obory, stajnie, stodoła, szopa! A mało to lewentarza? Pięcioro
2     2, 14| ściany, występował w głębi za szopą ostry szczyt brogu. Jakby
3     2, 18|      przejścia między sadem a szopą, nakrytego niby dachem obwisłymi
4     2, 18|      śniegiem, nazbierała pod szopą naręcz drzewa i wolno spokojnie
5     2, 18|     wtedy już musiała być pod szopą, drwa zbierałam.~- A gdzieżeś
6     2, 20|      psa i zrobił mu budę pod szopą, a jątrzył cięgiem, mało
7     3, 30|     te pędy.~Witek stojał pod szopą chowając cosik za siebie,