Tom, Rozdzial

1     2, 13|        ziemia dygotała, a wszelaki stwór podnosił czujące, lękliwe
2     2, 13|       zaświecił ołowianymi oczami, stwór wszelki odetchnął z ulgą.~
3     4, 37| przypełzały żuczki i wszelaki Boży stwór, a wraz z nimi spływał do
4     4, 37|          śpiewać ptaki, a wszelaki stwór przyległ w cichości, cały
5     4, 40|            jego głosy, to wszelaki stwór jął zuchwale ciągnąć na
6     4, 45|     weselem, a bratem choćby i ten stwór najmarniejszy! Przed każdym
7     4, 49|         radośnie ptaki, a wszelaki stwór pławił się z lubością w