Tom, Rozdzial

1     1, 4 |    stał tak długo, aż Jankiel spozierał na niego i nie przestając
2     1, 8 | Jagusiną chałupę niespokojnie spozierał - a zmierzchu wyczekiwał
3     1, 10|       oknem, wsparty na Hankę spozierał... siwy był całkiem, wargi
4     2, 24|    strachem.~Z głęboką trwogą spozierał na rozbłysłe okna, bo mu
5     2, 25|      i mrużąc od blasków oczy spozierał radośnie na wieś taplającą
6     4, 41|   dłużył dzień, że raz po raz spozierał na słońce i niecierpliwymi
7     4, 42|  ucierał i ogłupiałymi oczami spozierał w Nastusię, pociągnęła go