Tom, Rozdzial

1     1, 4 |   zapadła, cichość rozmodlenia i serdecznej rozmowy z Panem, bo zaczęła
2     2, 16|        zadygotały światła od tej serdecznej wichury głosów.~I już, tak
3     2, 24|     miłosierdzia, i tłukła się w serdecznej prośbie jako ten ptaszek,
4     3, 26| utrudzenia, a barzej i z uciechy serdecznej.~Sunęła się tak cichuśko
5     4, 37|      kieby ten jeden głos żywej, serdecznej żałości:~- Pomarł! Pomarł!
6     4, 37| zestrachanymi duszami tej pieśni serdecznej.~I już tak rozśpiewani,
7     4, 46|          słowo z dreszczem wiary serdecznej, jako by tę komunię przenajświętszą...