Tom, Rozdzial

1     1, 3 |        pod wieczór do lasu, po ściółkę - nie bój się, ściółka letka,
2     1, 3 | ziemniaki, to zaraz iść grabić ściółkę, kwitek jest za obrazem.
3     1, 3 |       z grabiami na ramionach, ściółkę grabić - że ino dudniło
4     1, 5 |     boru po susz na ogień i po ściółkę, z której co poszło do obory,
5     1, 7 |  wygonić trudno, a tu niejeden ściółkę miał jeszcze w lesie, kto
6     1, 10|       podwórza, Witek nosił mu ściółkę z kupy, a on ubijał i zakładał
7     1, 12|   konia i drabinami, pewnie po ściółkę do lasu. Juści, oś w przodku