Tom, Rozdzial

1     2, 13|    całą wieś, a gotów się był rzucić!...~Już nie nosił słodkich
2     2, 15|       snopek słomy, ponieść i rzucić do wody! Jeszcze nikto o
3     2, 19|     żeby takim chłopem jak ja rzucić kiej snopem, no, no...~-
4     4, 40|    Susza, to mogą się jeszcze rzucić.~- A mogą. Na Woli obżarły
5     4, 48| bieżyć, aby stanąć do oczów i rzucić jej w twarz tę całą litanię
6     4, 49|       Kijami zatłuc i ścierwo rzucić psom!~- Wygnać ją ze wsi,
7     4, 49|   rozprężył grzbiet, już miał rzucić kosę i lecieć na ratunek,