Tom, Rozdzial

1     1, 12|     gwiezdne po dnach barwionych rzęsiście, gdzie wieczny dzień.~...
2     2, 24|       się ku wielkiemu ołtarzowi rzęsiście oświetlonemu, przepchał
3     3, 26|        tyle jeno, co rosy kapały rzęsiście z drzew pośpionych w mącie
4     3, 30| wzdychaniami szemrały cichuśko a rzęsiście kiej ten deszczyk trzepiący
5     3, 30|        la wszystkich... - Kichał rzęsiście.~- A bo to już dzisiaj we
6     3, 30|  czepcach kiej koła bieluchne, a rzęsiście skarbowane nad czołami,
7     4, 37|         Jakoż i padał tak równo, rzęsiście i spokojnie do samej nocy,