Tom, Rozdzial

1     1, 4 | odpoczywało niedzielnie... A rwało go tak do karczmy, że wydzierżeć
2     1, 9 |   Panie miłosierny, Mario! - rwało się im z dusz umęczonych
3     2, 14| słychać, abo zasię cosik się rwało nagle i piskało przenikliwie,
4     2, 17|    jak ten pies na łańcuchu, rwało się serce... nie, nie mogła,
5     3, 30| darmo wszystko, nie pomogło: rwało ją coraz barzej, by gdziesik
6     4, 38|    nie wiada kaj i przez co! Rwało ją gdziesik, że poleciała
7     4, 40| zmiatała, więc jeno niekiedy rwało się jej z piersi jakieś