Tom, Rozdzial

1     1, 2 |     mówię, że zsiadłe mleko ino rozpiera brzucho, coby na noc nie
2     1, 4 |       się kłyźnić! Chleb cię to rozpiera, widzę... mój chleb...~-
3     1, 10| polowanie... - Juchy, chleb ich rozpiera, to się biją mruczał.~Stary
4     2, 19|          tak mię tu w piersiach rozpiera, że samo się rwie ze mnie,
5     2, 20|       do Jagustynki.~- Chleb ją rozpiera i ponosi! - odrzekła z oburzeniem,
6     3, 27|         Jeno czuła, iż ją cosik rozpiera, podrywa i ponosi, że oto
7     3, 30|         mocno czuła i to, że ją rozpiera aże do bolu, do krzyku,