Tom, Rozdzial

1     2, 14|          to przed domem stała i rozpalonymi oczami wodziła po śniegach.
2     2, 21| zapomina la tamtej. To ją kieby rozpalonymi obcęgami ściskało za serce,
3     3, 30| zapominała słów modlitwy wodząc rozpalonymi oczyma po ludziach, a nie
4     3, 30|   przystając bezradnie i tocząc rozpalonymi oczyma, jakby zaczepki dla
5     3, 33|         łzy same jakoś pociekły rozpalonymi paciorkami.~- Jak się to
6     4, 41|        jął rozgniatać jej wargi rozpalonymi całunkami, zaczęła się szarpać
7     4, 46|          Józka chodziła za nimi rozpalonymi oczami, a tak rozdygotana