Tom, Rozdzial

1     3, 31|    miedzach.~Niby pszczelny rój obsiadł ziemię pachniącą
2     4, 38|   Tęgoście podkurzyli, cały rój się wyniósł.~- A bo im nasze
3     4, 45|   kościelnym huczał ogromny rój, niósł się górą kieby rozbrzęczana
4     4, 45|  spokojnie z zadartą głową, rój zakręcił z nagła tuż nad
5     4, 45|    do sitka i zbierał, gdyż rój był ogromny.~- Uważać! burzą
6     4, 45|     na bory i lasy. A jeden rój ukradł mi młynarz! No, mówię
7     4, 45| było, jak zawdy, gmerał się rój ludzki wśród trosk i zabiegów