Tom, Rozdzial

1     1, 1 | bezwiednie w tę dal i rychło przywarł oczy, bo nad zachodem wisiało
2     1, 2 |  jest zwyczajnie u bydlątek. Przywarł wrota do stodoły.~Zdjąwszy
3     2, 24|   krzyczeć, ni uciekać, więc przywarł pod jakimś drzewem i zmącony
4     2, 25|      prawie wsią, jeno kowal przywarł gdziesik w opłotkach, przebrał
5     3, 27|  chyłkiem pod szczytowe okno przywarł pod nim nasłuchiwać, bo
6     3, 31|    kościele. Naród w pokorze przywarł do zagonów, ścichnął i ze
7     4, 42|     się na drugi bok.~Szymek przywarł na chwilę, a skoro tamten