Tom, Rozdzial

1     2, 13| przysypały go doć dna i na wskroś przejęły, że ino te modre oczy same
2     2, 24|           przyszedł i gdzie jest, przejęły go te śpiewy na wskroś i
3     3, 30|           tak ją ano słowa księże przejęły otuchą, a te śpiewy radosne,
4     3, 30|            taką zawrotną lubością przejęły, że w tany by się puściła,
5     3, 32|    miejsca, bych lecieć, ognie ją przejęły i taki dygot, co zębów nie
6     4, 40|          westchnęła, lecz ją samą przejęły jakieś ciągotki, gdyż raz
7     4, 41|          Patrzył za nią łakomie i przejęły go takie luboście i takie