Tom, Rozdzial

1     2, 14|            Aż ją dzisiaj wzięły boleści w oborze przy dojeniu...
2     2, 14| zamarzała tam w krwawy różaniec boleści.~Ale nazajutrz wstała spokojniejsza
3     2, 20|         skwierczało mu z żalu i boleści, nawet rzemieni zbytnio
4     2, 21|    pełen żywych, a zapiekłych w boleści głosów.~- Wstydu nie ma,
5     2, 24|     sobie nie oszczędzić żadnej boleści i upokorzenia, poszedł do
6     3, 26|         spletła w niemym krzyku boleści.~- Powiedziała mi już to
7     3, 33|     jako to nowy dzień trudów a boleści, jak wczoraj było; jak z
8     4, 47|        nieprzytomna ze wstydu i boleści.~- Poszła precz i w tej
9     4, 48|      kiej studnie niezgłębionej boleści.~A tylko niekiej, przy pacierzu,