Tom, Rozdzial

1     2, 19|       Prawda to już była jasna i pewna, bo i sam borowy, któren
2     2, 25| przejmowała serca i jakaś sroga, pewna siebie, nieustępliwa moc
3     3, 27|      warowała i broniła swojego, pewna rychłej śmierci starego
4     3, 36|     chwila przed dom, a tak była pewna jego powrotu i tak roztrzęsiona
5     4, 37|      kałużach.~- Pogoda na jutro pewna! - powiedali, ściągając,
6     4, 41|          powiedział:~- Jedno, co pewna: zdać się na Opatrzność
7     4, 43|         po palcach. Juści, byłam pewna, że się odbiła od stada,