Tom, Rozdzial

1     2, 20|  przenosiła na drugą stronę ostawiając starego w pierwszej izbie,
2     2, 24| tych ostrych cierniach, nie ostawiając całego nawet ni kawałka
3     3, 27|     topieli nieba odbitego, ostawiając za sobą te czarniawe, półkoliste
4     3, 32|     poniesły się z miejsca, ostawiając go przed młynem.~- Dzieuchy!~
5     3, 36|     i znowu siekł zawzięcie ostawiając za sobą coraz dłuższe pokosy
6     4, 39|  serdeczną i wszystką mocą, ostawiając jeno nieopowiedziany żal,
7     4, 43|   galancie i przyschły, nie ostawiając żadnych śladów, toteż jeno