Tom, Rozdzial

1     2, 18|        że to nieobyczajnie przy obcym tak siedzieć z zawartą gębą,
2     2, 21|          mówiła niby z równym a obcym o różnych rzeczach nie skarżąc
3     2, 24|   krzyków jego ni złości, jakby obcym, a tak dalekim się jej widział,
4     3, 27|        wydał się jakimś drugim, obcym zgoła i tak obojętnym, że
5     3, 27| wpółobłąkanej.~Tak się wtenczas obcym stał dla niej, że nawet
6     3, 30|         rozprawia z jakimś psem obcym. Zdziwiła się nie dojrzawszy
7     4, 43|         a słucham kieby zgoła o obcym.~- A taki poczciwy, taki