Tom, Rozdzial

1     1, 10| wychlustywał ze siebie spienioną nienawiścią słowa, aż kowal porwał się
2     1, 10|         ziemię i tak zwarci całą nienawiścią i krzywdami tarzali się,
3     2, 25|      ogromny i tłum cały zawrzał nienawiścią a pomstą, a gdy przycichło,
4     3, 26|         a złe jej oczy strzeliły nienawiścią.~Agata powlekła się ogłuszona,
5     3, 27|            szepnęła Hanka z taką nienawiścią, aż ją w sercu zakłuło i
6     3, 28|          ścierwo, zbój!~Buchnęła nienawiścią, postępując za nim parę
7     3, 32|  odchodząc rzekła mu ze straszną nienawiścią:~- By ci ten psi ozór przyrósł