Tom, Rozdzial

1     4, 37|          Hale, żałoście wyciąga za nieboszczyka, a uszów dobrze nadstawia
2     4, 37|       Jagata i wypominał dobroście nieboszczyka, ale oczy mu cięgien szukały
3     4, 37|     poszedł.~A pan Jacek wszedł do nieboszczyka i mówił długi, serdeczny
4     4, 37|           polizywał nasadlone buty nieboszczyka.~Prawie o samym północku
5     4, 37|          ano wspominając poczciwie nieboszczyka naród pojadał, popijał,
6     4, 37| kieliszkiem w garści jął wypominać nieboszczyka tak górnie i z takimi łacińskimi
7     4, 39|          zamawiając mszę świętą za nieboszczyka. Ulży to jego duszy i do