Tom, Rozdzial

1     1, 5 |     wrzawa huczała niby bór, kiej morze się kolebała, biła o ściany
2     2, 22|        żywych jeszcze!~Hej! jakby morze powstało wałem nieprzeniknionym,
3     3, 26|           stał, jako to nieobjęte morze weselnej światłości.~Mgły
4     3, 30| cierpliwie końca, że to już jedno morze ognia przewalało się nad
5     3, 36|   obejmowało płowe, nieprzejrzane morze pól, ginął w nich kiej ptak
6     4, 37|   największy, to jak ten kamień w morze, głębokie, już go nikto
7     4, 38|          Prawda była, juści, ojca morzę głodem, a sama to se używam