Tom, Rozdzial

1     1, 2 | zapadała w mrokach i w głęboką, martwą ciszę jesiennego wieczora.
2     1, 6 |       bez chcenia, bez pragnień martwa a nieśmiertelna, i jako
3     1, 12|         zapadał znowu, leciał w martwą, trupią ćmę.~To znowu jęczał
4     2, 13|         taka cicha, zakrzepła i martwa, jakby już całkiem z wszelkiej
5     2, 13|    sięgnąć, modrawą i ogłuchłą, martwą równią; mgliste i przejęte
6     2, 13|      przeogromna pustka biała i martwa, zastygła w śniegach. Przemglone
7     2, 19| roziskrzonych śniegach, cichość martwa, zeskrzytwiała tuliła świat