Tom, Rozdzial

1     3, 27|           przez pamięć jako ten sen luby, z którym się ciężko rozstawać,
2     3, 30|            gąszczów i poczuć dziki, luby ból przepierań i szamotań.~
3     3, 32|             pamięci, i Jasiowy głos luby odzywał się w sercu tak
4     3, 33|           gradem perlistym.~Długi a luby dygot zatrząsł wszystkim,
5     4, 37| rozsłoneczniony, pachnący zwiesną i luby, że nie wypowiedzieć, a
6     4, 38|             ta niekiej od łąk chłód luby powiał i zakolebał bielejącymi
7     4, 39| przechodzącymi. Zmierzch się czynił luby, pachnący bowiem a chłodnawy,