Tom, Rozdzial

1     1, 9 |          płynęło wciąż, aż dziw i lęk ogarniał, bo szły coraz
2     2, 13|    zdumieniu z przytajonym tchem, lęk wionął po ziemi, mróz przenikał
3     2, 17| niespodziewanie chwycił ją dziwny lęk i ścisnął za serce, że zmilkła,
4     2, 19|          że cofał się bezwiednie, lęk ściskał go za gardło, serce
5     3, 30|     szczerzyło, że niejedną duszę lęk ściskał i turbacje obsiadały
6     3, 31|          się bujnie po rolach.~Aż lęk jakiś przewiewał po tych
7     4, 45|         za gardziel jakiś radosny lęk, że ledwie mogła przemówić.~-