Tom, Rozdzial

1     1, 1 |   szeroką, wyboistą drogą ku lasom; raz w raz tylko odwracała
2     1, 1 |    na wzgórza i pochylały ku lasom.~Ksiądz ocknął się z zapatrzenia,
3     1, 3 |      znów zasię wykręcali ku lasom z grabiami na ramionach,
4     2, 24| poleciał w topolową drogę ku lasom, przystawał chwilami zalękły
5     3, 35|    słońce przetaczało się ku lasom, niebo wisiało pogodne i
6     4, 37|  cosik w niebo pochmurne, ku lasom i w dale zamglone, skowronki
7     4, 45|     galancie ruszył raźno ku lasom niedalekim, ale skoro się