Tom, Rozdzial

1     2, 14|    po dawnemu.~Postała przed Kłębami, postała przed Szymonową
2     2, 18| przeraźliwie, śnieżne tumany kłębami jak domy abo jak te drzewa
3     3, 32|     między księżym ogrodem a Kłębami go poprowadziła, gdy właśnie
4     4, 37|     ptasie ćwierkanie wraz z kłębami jałowcowego dymu, jakim
5     4, 40|    bo chociaż szła nierówno, kłębami a zatokami, lecz z czarniawych,
6     4, 48|    szczęśliwością.~- A przed Kłębami, wczoraj, to pan Jasio ani
7     4, 49|      zakotłował wielgachnymi kłębami, topole z jakimś szlochaniem