Tom, Rozdzial

1     1, 7 |     niźli w borze. Okrył go kapotą, ospostarł nad nim ręce
2     1, 11|   święty!~- Niechaj se uszy kapotą zatka! - leciały nieprzychylne
3     1, 12|    Jankiel kieliszek wytarł kapotą, głowę nakrył i wypił, a
4     2, 16|    biednym to gotów się był kapotą ostatnią podzielić.~- Tak
5     3, 30|    i przyleciał powiedzieć! Kapotą Pietrkową go przydusiłem,
6     3, 35|    niekiedy zabielała jakaś kapota.~Szli w milczeniu. Twarze
7     4, 44| drzewami zabielała chłopska kapota.~Gromada czekała cierpliwie,