Tom, Rozdzial

1     1, 4 |    ołtarza i padł na kolana - jęk przeleciał kościół, i naród,
2     2, 21|      chmurą prał w drzewa, aż jęk leciał po lesie, a tak mącił,
3     2, 23|   strony, a cichy, rozedrgany jęk powiał po śniegach.~- Trza
4     2, 25|       i w lutą śmierć padają.~Jęk jeno rozbrzmiewał po lesie,
5     3, 30|       się coraz niżej, czasem jęk wyrwał się skądciś, to czyjeś
6     3, 30|     ziemi przywarła, niejeden jęk żałosny rwał się z gęstwy,
7     4, 38| wyrwał się jej z piersi cichy jęk.~Jasio powstał, wychylił